Hastalığım da Sağlığım da Senden İbaret

Senden yol alıp sana varamayan meçhul bir gemiyim yokluğunda.
Sensizlik paslı bir demir gibi tüm ruhumu kesip kanatıyor.
Tetanos nöbetleri damarlarımda depreşiyor.
Salgın hastalıklar kol gezip rehin alıyor,
Karantina günleri kuşatıyor tüm varlığımı yokluğunda.
Oysa ki varlığının en silik belirtisi bile bedenimi bu nöbetlerden kurtarıyor.
Gözlerin ve tebessümün en etkili ilacı oluyor hüzünlü yalnızlık hastalığımın.
İçimde ilkbaharlardan ısmarlanmış bir umut,
Bayram sabahlarından alınmış bir sevinç filizlenir fikrime her düştüğünde.
Fikrime düşer de iyileştirir senden kalan tüm yaralarımı.
Bilirim ve anlarım ki hastalığım da sağlığım da senden ibaret.