HASTA ŞİİRLERİ

Güneş ışığında kendini gizleyene
Dertlerini çözmeyip, dağlara çevirene
Başkasının sevgisini çalıp, dalga geçene
Gecelerini gündüzüyle karıştırana
Çakma sevdayla, yüreğe yama atana
Hastayım ben hasta; isyan eden aşkımla

..

Yorgundu beden yılların acılarını yükünü taşımıştı tek başına …hayat çok yormuştu bu bedeni bu yüreği acılarla yoğurmuş daima mücadeleyle geçirmişti ömrünü…bazen yenildim dereken yeniden tutunmaya çalışmış bazende sessizce karanlıklarda kan akıtmıştı… ey hayat sen benden çocukluğumu aldın yaşamadan bense senden canlarımı aldım … sen benden gençliğimi aldın bense senden en değerli şeyi sevdayı aldım… geri alamıcan benden iki şeyim var.. biri canlarım biride sevdam sevgim yüreğimde yaşattığım ve daima yaşatacağım sonsuz sevgilerim… yorulduğum her anımda onları getiriyorum aklıma. hasta bedenim çaresizlikle kıvranırken onların sevgisiyle duruyorum ayakta …belki, sen çok şeyimi aldın geri vermedin hiç birini..kim bilir belki şans verilse silerdim keşkelerimi.. olmadı hayat sen kazanmaya devam ederken öyle bir noktada senin önüne geçiyorum ki inadına yaşamak gibi sen bile şaşıyorsun bazen … şimdi mevsim ilk bahar ama ben sevemedim hiç ben hep kış ayazını ben hep sonbaharı yaşadım ve onları sevmeyi öğrendim gazel olmuş yapraklar gibi düştüm bazen dalımdan bazen savruldum rüzgarda bazende karda çiçek açtım imkansızı başardım bazen zoru seçen karçiçeği kardelen gibi….haksızlıklılara göğüs gerdim acıyan yanımı kimselere göstermedim tutundum hayata canlarım pahasına can verdiğim sevgilerim pahasına en değerli varlıklarıma adadım ömrümü onlarla ağladım onlarla güldüm … birde birde sevdim aşkı yaşadım hiç bilmediğim ve hiç bilmeyeceğimi sandığım duygu sevgi aşk …oda acıydı oda kanattı oda bazen gidenler kervanına yol aldı yada sen git diyenlerden oldu …ama ben can verdim sevgime kanayan yüreğim olsada sevgim kanım gibi kırmızı bir güldü yüreğimde açıcaktı daima ve hiç soldurmayacaktım ben onu asla ister onlu hayat ister onsuz varlığı yetecekti yorgun yüreğime …onu da aldım çile heybeme onuda kattım acıyan yanıma onada yer verdim ….hayat..canlarım gibi canımda kanımda artık yorgun bedenim onlar için dayanacaktı senin ağrı yükünü taşıyan çile heybemde omzumda … sakıncaktım onları haksızlıklardan acıtanlardan onları kimseler üzemeycekti ben varken kimseler dokunup acıtamayacaktı onları çünkü onlar benim canımda can kanımda kandı…sakınıcaktım onları senin umutsuzluklarından aşkımı hoyratca harcatmayacaktım kimselere.. o sevgili beni harcasada ben onu gözümden bile sakınarak sevecek ve saklayacaktım ağrıyan kanayan yanımda… çünkü hayat yaşam gücüm yok artık senle kavgalarım hiç bitmedi bitmeyecekte belki …oysa sevgim beni yaşatacak kadar kuvvetli canlarım beni ayakta tutacak kadar değerli idi benim için..şimdi yine gece yine yorgun bedenim ve birazda hasta..sessizce bir köşede yine göz yaşlarım ve yine suskunluğumla baş başa bu güne kadar savunduğum tüm ilkelerimi şimdi yüreğimdeki sevgili yoluna harcadım yıktım inançlarımı sevgiye dair ne kadar güvenim varsa savurdum inandığım tüm inançlarımı rüzgara..gecenin karanlığında ama yinede sevgi en değerli duygu aşk gerçekti bende bir kez sevdim ve ötesi yoktu….. bir gün bulursam ben gibi seven sevdiği uğruna her şeye göğüs geren işte o gün sevgili seni terk ederim işte o gün senide yüreğimde kabul eden bir sevenim olursa eğer koşar giderim ona …işte koca yalan yüreğim söylediğin kendin bile inanmadığın bir koca yalan kimseler sevemez ben gibi kimseler anlayamaz sevgili seven yüreğim gibi..canlarım birde sevdam işte benim bütün dünyam …acım sürecek acılarım yıllara eklenecek ben acılarımla yaşamayı sevdim be hayat seni artık ben değil seni acımadan harcayanlar güldürecek çünkü sen bana çile vermekten bıkmadın bende senin verdiklerini heybeme atıp omzumda taşımaktan hiç bıkmadım ve bıkmayacağımda… harca bozdur bozdur şimdi kendini sana inat sevdiklerim için bende seni bozdurup harcayacağım bundan sonra var mı ötesi haydi sen söyle şimdi….

Karçiçeği nazar

Hepimizin bireysel bir alanı vardır bilirsiniz ve o alan korunaklıdır....biz izin verdiğimiz sürece, bizim dışımızda birileri o alana girebilir.... Sadece güvendiğimiz, dostluğunu ispat etmiş, zarar vermeyeceğine inandığımız kimseler girebilir... Ancak çoğu insan, o alanı korumayı bilemediği için zarar görür, hatta kötü sonuçlarla karşı karşıya kalır... Bazılarımız bundan ders alır, tecrübe edinir... Bazıları ise yüreğini bile bile yağmaya açar...tabii, bedel ödemeyi göze alarak...


..

Görünüşte hasta,
Özünde yasta yüreğe,geçmiş olsun...
..

Bir gün hasta oldum
Yardımıma koşmadılar.
Bir gün hasta oldum
Elimden tutmadılar.

Otururum evimde çaresiz
Üzüntüden perişanım.
..

Bazen kendi içine kapanık bir hasta gibi kapındayım hissine kapılıyorum. Seninle konuşmak iyi geliyor. Seninle şakalaşıp, dertleşmek ve kızdırmaya çalışırken kızdırılıyor oluşum bile huzur veriyor… Sana bir ad vermek istiyorum adının içi dolmuyor. Öyle sonsuzluksun ki nereden dokunsam sen oluyorum. Sendeyim hiç olmadığım kadar ve hiç seni dolduramayacak yanımla… Duruşu güzel, kendi özel çiçek kokulum…
..

Gelecekte ne sebepten olursa olsun ölüm, kimimizi On Beşinde, Hasta düşmüş ruhumda gelecek, sonu gelmez yenilgi ve malubiyetlerin döngüsünden, başarısız intihar teşebbüslerinden ibaret. kimimizi Yirmisinde kıstıracaktır hayat denen bu üstü açık tımarhanede.Ne şekilde olursa olsun öldüğümde bir gülümseme olmalı yüzümde,... bu geride kalan sevdiklerimin acısını bir nebze olsun azaltabilir belkide.Gülerek yapılan bir eylem neden kötü algılansınki, zaten ölen sadece ben olduğuma göre.... bu artık geride kalanların sorunu..
..

Bahar oldu sürü çıktı çöllere
Aşık bülbül kondu gonca güllere
Ardınca yar koştum bitmez yollara
Halsızım yar dilsizim yar görüşüne muhtacım
Hasta düştüm ilacım yok öpüşüne muhtacım.

Bahar oldu yeşillendi dağ dere
..

GÜNLÜĞÜMDEN 4
Sevgili Tutku:Ne kadar uzun zamandır yazamadım-üretemedim kimbilir? Oysa böyle olmamalı.Ama hep bir şeyler çıktı.Sürekli başka işlerle ilgilenmek,mecburiyetlerle uğraşmak durumunda kaldım.Bu beni çok huzursuz ediyor.Sanki kendime ihanet ediyormuşum gibi geliyor.Ki,gerçek olan da bu.Evet,kendime ihanet ediyorum.İstemediğim bedeller ödüyorum.Aklımda başka şey,yapmak zorunda kaldıklarım,başka şeyler.
Değiştirmeliyim Tutku.Herşeyi değiştirmeliyim.Gitmeliyim buralardan.İlk olanakta da gideceğim kendi evime.O zaman,kendime ait olurum.Günlük akışa kapılınca,kayboluyorum Evet,gerçekten kayboluyorum.Ürkütücü bir şey bu.Sıradanlaşmak,dökülmek kalıplara.Canımı acıtıyor.Kimse fark etmiyor,fark edemez de zaten.Hastalanıyorum Tutku.Anlatamadığım,belli edemediğim sıkıntılarımın,stresimin sonucu,yüksek tansiyon çıktı.Üç tane tansiyon ilacı,B vitaminleri kompleksi ve kan sulandırıcı içiyorum sabah akşam.Bir de ciğerlerimdeki iltihap için de antibiyotik eklenince,midemin halini düşünemezsin bile.Sürekli bulanıyor.Gece uykumda bile,bu bulantıyı hissediyorum.Hasta gibiyim.Yorgun-bitkin-isteksiz.Antibiyotikten mi kaynaklanıyor bilmiyorum? Sabretmeye,dayanmaya çalışıyorum.Antibiyotik bitince de sürerse? Gittiğim doktora söyleyeceğim.Çünkü,dayanmak çok güç.
Of be Tutku.Tüm yönlerden,ne kadar duyarlıyım? Hasta olmak istemiyorum.İyileşmeliyim.Hayat devam ediyor.Güzel şeyler de oluyor.(Her ne kadar şu anda boynum çok ağrısa da.Midem fena halde bulansa da.Ve gözlerim kapansa da.) Olan güzel şeyleri düşününce,gülümsüyorum.
24 Aralıkta,Maltepe Üniversitesinin bir etkinliğine biz de katıldık.Ben şiirlerimden okuyacaktım.Sıram gelince,sakin bir biçimde yerime geçtim.Seçtiğim şiirlerimden,neredeyse kitabıma hiç bakmadan okudum.İyi ki konuşmam düzgün ve kendime özgüvenim fazlasıyla var.Programım bitince,salondaki herkes ayağa kalktı.Dakikalarca,alkışladılar beni.O kadar mutlu oldum ki…Kollarımı yukarı kaldırdım,gülümseyerek teşekkür ettim.Harika bir şeydi bu.Koskoca profosörler,öğretim üyeleri,üniversite öğrencileri,hayranlıkla alkışlıyorlardı beni.Günün yıldızıydım.Salt kendim için değil,tüm engellenmiş insanlar adına oradaydım.Omuzlarımda bu sorumluluk ta vardı,biliyordum.Eksilerim yokolmuştu.Tüm artılarım,fazlasıyla öne çıkmıştı.Başım dimdikti,onurluydum,gururluydum.Ve çok mutluydum.Şanslıyım Tutku.Artılarımı-armağanlarımı,öne çıkarabiliyorum.Çok olumlu bir simge oluyorum.
Bir gün sonra,burada yılbaşı etkinliği vardı.Mehtap Ar tiyatrosu geldi.Önce sundukları oyunu izledik.Sonra da hep birlikte şarkılar söyledik,dansetttik.O kadar çok oynadım ki,odama çıktığımda,hiçbir şey yapamayacak kadar yorgundum.Mehtap Ar’a,şarkı sözü yazarı olmak istediğimi söyledim.Annem gibi mi? Dedi.Evet diye yanıtladım.Dilerim ilgilenir.Erol Evgin’le de tanışıp,konuşacağım.Elimden bir tutulsa? Önüm bir açılsa? Hayatımı kazanmam gerek.Hem mecburum.Hem de,hayatımdaki en büyük hedeflerimden birisi,kendi hayatımı kazanmak.Herşey için,bu gerekli.Bakalım sevgili Tutku,neler olacak? Şimdilik hoşça kal.
Nilgün ACAR
..

Hasta etme adami,
Desme içimdeki yarami,
Dur aglatma anami,
Öldürme senin olan sevdami.

Hasta etme adami gülüm,
Kirdimsa seni vardir özürüm,
..

Vazgeçmeli, sahte dünyanın sahte insanların yalan sevdalarından... Yoruyor insanı kötülerden iyi şeyler beklemek... o yüzden vazgeçmek gerek umutlarınızı hayallerinizi öldürenlerden... gülen gözlerinizin, masum yüzlerinizin celladından, etinizi salı pazarında bulanlardan, canınızı can pazarında soranlardan vazgeçmek gerek... Katık ettiğiniz sevginizi bir lokmada yutanlardan, hasta olmasına kıyamadıklarınızın, her gece dualarınızda sakladıklarınızın, sizi sırtınızdan vuranlar olduğunu görünce vazgeçmek gerek... Bir gecelik anılara, hesaplanmış yarınlara teslim ettiğiniz ruhunuzdan, masumiyetinizi sizden çalanlara verdiğiniz yüreğinizden vazgeçmek gerek... Kırılan kalbinizin onu kırana bıraktığınız "âh" ile yaşamaktan, sizi savuran vefasızlardan vazgeçmeli... Siz doyamadığınız sevginize, sevdiğinize yanarken, onun canınızı yakmasından, yaşadığınız kısacık mutluluğunuzu elinden alanların, yaşayamadığınız mutluluklara hicranla acırken, onun acımdan kalbinizi acıtmasından vazgeçmek gerek... Allahın adaletine sığınmak varken, zamanın adaletine sığınmaktan vazgeçmek gerek... Sizi yarım bırakarak, başkasını tamamlayanlardan, yokluğunuza sevinip varlığınızı unutanlardan vazgeçmek gerek... yani ve vazgeçmek gerek sizden vazgeçenlerden...
..

İki yavruların anası hasta
Hali kalmamış ki söylesin dosta
Hastalanmış eşim körpecik yaşta
Çare Allah dandır bekle sevdiğim


Hasta olsan çocuk boynunu büker
..

Hastalığın verdiği avantaj seni daha güzel yapıyordu
bende uçan kuşlara bile yalan söyledim
Sırf hasta olabilmek için
Herkes bana inandı
Ama ben hasta olamadım...

Ve bilirsin, bir melezin attığı paralar hep dik düşer
..

Profesyonel uğraşımın günlük pratiği içinde karşılaştığım çeşitli hastalık ve durumların etkisiyle kağıda dökülmüş duygular. Bir de iltihaplara maruz kalıp profesyonel hasta olunca sağlığın değerini, önemli olanın ne olduğunu daha iyi anlıyor insan.
..

Hasta bir güz günüydü
Yapraklarım dökülmüş
Sahte bir seher yeli
Beni senden kaçırmış.

Hasta bir gülüş bana
Yüzündeki tebessüm
..

LANET OKUYUN

Ben gülüp oynarken güzel günlerde
Hasta yatıyormuş yatak da anam
Konforum düzenim yokken beylerde
Hasta inliyormuş yatak da anam

..

Bir hayranın sana özlem duyuyorÖzlemıni satırlara döküyorSıla lafı olsa gözler ağlıyorDadaşların yurdu sensın memleket.Gelırın olsaydı senden gelmezdımBu yaban ellerde hasret çekmezdımAldatan havada hasta olmazdımDeva saçan havan vardır memleket.Misafir perverdır senın sakinlerGurbet yarasını alanlar inlerHep acıyla geçer günler ve aylarÇileli insanın vardır memleket.Örf adet gelenek unutuluyorMenfaat ön pilan dostluk ölüyorHasta düşsen kimse halin sormuyorDostluk sende imiş canım memleket.Orhanın her zaman gönlünde sensınSaçlarıma aklar düştü bilesınBuralar hep hayel tek gerçek sensınGönlümün mimarı sensın memleket     Orhan ACAR  21.05 2002   
..

Acaba

Boş yere konuşup yorma sözünü
Adam sandık olmayanın özünü
Kirli sular ile yumuş yüzünü
Oturup düşünse ne der acaba

..

Alemin gülü açtı,
Benim gülüm gonca kaldı.
Kırk günde yas, bitti,
Benim gülüm gonca kaldı.
Dünya yalan, ölüm gerçek.
Söyle felek,ne olacak.

..

Neden;
Neden bu dünyanın çilesi benim
Kaderim anlımın terine ağlar
Neden kamcılarla inleyen tenim
Siyah çocukların şerrine ağlar

Neden;
..

Emine ne yapacıgını bilemez halde bağırdı hemşire koşarak geldi bakar bakmaz hasan çavuşa dönerek amca sağdan ikinci odada doktor haber ver acele hemşire çok telaşlanmıştı osmanı kendine getirmeye uğraşmıştı. Doktor geldi bakar bakmaz hemen yoğun bakıma alalım hasta bakıcilar osmanı götürürken Eminenin feryadı hastahaneyi çınlatmıştı ağlıyordu emine hıçkıra hıçkıra ağlıyordu doktor nesi var kurbanın olayım söyle ne olursun doktor onu duymadı bile hızla yoğun bakıma girdi. Emine doktorun peşinden girmeye çalıştı hemşire olmaz ablacığım buraya giremezsin yasak yalvardı ne olur benide alın osmanımın yanında olmam lazım almadılar.Bekledi emine zaman geçmek bilmiyordu niye birşey söylemezlerki Hasan çavuşla musa da emineye teselli verememişti..
..