çoçuk ken hastaymışım öğrendim
yaşama tutunacakken ben yoruldum
gülmesi gerekirken yüzümü soldurdum
hayat acımasızmış ben bunu anladım
herkes gibi koşmak oynamak hakkımdı
bunları yapamamak bana verdi hep acı
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta