Hasta Şiiri - Atila Yalçınkaya

Hastalık akıyor bütün halinden,
Mecali kalmamış,
Hasta adamın.

Zoraki soktular,
Acil servisten,
Üşüştü doktorlar hasta adama,
Ellerinde penseler,iğneler bezler,
Hava veren alet, et yırtan neşter.

Nefesi kesildi sanki hastanın,
Kalbide duracak gibiydi onun,
Bir anda düzeldi, kendine geldi,
Az müsaade isteyip kapıya çıktı.

Cebinden bir sigara çıkartıp yaktı,
Dumanını savurup etrafa baktı,
Sanki ilacını bulmuştu adam.

Atıla Yalçınkaya