Hasrette Ayrılığa Dahilmiş...

Bir gün aniden güneş gibi doğdun yüreğime
Sardın sarmaladın ta derinden ruhumu o gün
Okşadın küçük dalgaların kıyıyı sevdiği gibi
Isıttın bedenimi ruhumu tüm benliğimi

Ne görebiliyor ne de dokunabiliyorum sana
hep uzaklardan izliyorum seni ve yüreğini
İki hasret sanki iki karşı kıyıda uzak uzak
Ertelemeler arasında sıkışmış buluşma sözleri ile

Duygular yine coşkun bir ırmak gibi
Yaşadığımı hissettim bir anda ilk heyecan gibi
Ruhumu aldın götürdün dağlara,denizlere,okyanuslara
Şimdi bir beden bir ben kaldım ruhum senin işte

Şimdi sevmelerim mahsun mahsun durur kalbimde
Özlem dedikleri an yüreğim sancır dolar gözlerim bir anda
İnce ince vurur hasretinin yarası yüzüme
Bir tarafım eksik kalır hep bu sensizliğinde

Vurgun yemiş gibi şimdiden arar durur gözlerim seni
Sen benden yorgun ben senden tahammül yok yalnızlığa
Tek bildiğim senin yanımda olduğunu bilmek; Bencilllik mi dersin
Ne dersen de ama kaldıracak gücüm yok bu ayrılığı bu acıyı

Şimdi Gizli gizli sevdanı çeker dururum
İç geçirip hayalimde simanı sever yanarım
Uçan kuş da olsa; hep sorarım
Biten hergünün akşamında seni ararım

Sanma ki senden habersiz bi çare
Gözüm kulağım kalbim sana avare
Bir yabancı gibisin yad elde ne çare
Gönül yorgun kalp kırık dökük ne fayda

Göçmen kuşlar haberini getirir
Esen yeller leylak kokunu getirir
Gökkuşağı Mendil olmuş gözyaşlarımı alıp götürür
Sensiz geçen zamanlar hep ömrümü bitirir
Sen yanımda olmasan bile bu ömür senindir.