Hasretlik Düştü Hozan Bağlara

HASRETLİK DÜŞTÜ HOZAN BAĞLARA

Hozan da kalmışlar bağların tümü
Küskün asmaların nazını aldım
Bakmamış sahibi, terk etmiş kimi
Yatıyor mezarda izini buldum

Kızlar takınırdı başa yazmayı
Delikanlı sever güzel süzmeyi
Kim istemezdi mani dizmeyi
Nişanlım söyledi sazını çaldım

Bağlarda geçirsem bu yıl yazımı
Bellemem desem de tutmam sözümü
Omcalar karıkta saklar üzümü
Parmak üzümünün hazını bildim

Bekleyen kızlara ayna tutardık
Bozmaya az kala bağda yatardık
Pekmez leğenine elma atardık
Tandırın kenara közünü aldım

Alaçıkta yatmanın tadı bir başka
Verseler değişmem saraya köşke
Göçüp gitmeseydik köylerden keşke
Kütüğün, ışgının tozunu sildim

Üzülür gezerim viran bağları
Baktıkça eriyor gövdem yağları
Elimden kaçınca gençlik çağları
Maziye hasretin azını saldım

Doymadım seyrine gün akşam oldu
Bitmedi hevesim başkaya kaldı
Ağıtlar ederken kargalar güldü
Çile bülbülünün sözünü böldüm.

hozan=terk edilmiş, bakımsız
Alaçık=basit bağ damı
ışgın=taze çubuk

ERDOĞAN ÇALIŞKAN 14 09 2020