Hasretinle Yansam Şiiri - Kemal Doğanay

Hasretinle yansam dağlara çıksam,
Gurbeti gönlümde saray yaparım.
Dermanım olmasa hayattan bıksam,
Doğru desen yanlış yola saparım.

Sılada çiçekler başka kokarmış,
Keklikler dağlarda öttüğü zaman.
Aşıklar kendine kına yakarmış,
Başında sevdalar tüttüğü zaman.

Gelen gider derler, konansa göçer,
Yeter ki sabırla bekle sen günü.
Seven insan elbet dostunu seçer,
Aklında bulunsun unutma dünü.

Zincirlere vursan kırar çıkarım,
Zindandaki hücre dar gelir bana.
Coşkun seller gibi bendi yıkarım,
Sevdamı yazarım her zaman sana.

Yiğidin gönlünde sevda yatarmış,
Dilinde türküler bitmezmiş derler.
Hesabı bilmeyen tüccar batarmış,
Bize Cennet olur gökler ve yerler.

Aylar yıllar oldu durmaz gezerim,
Denizde geminin bacası tütmez.
Günü gelir bende candan bezerim,
Karanlık dağlarda bülbüller ötmez!..