Ateşin düştüğü özlem yürekten çağlar
Yokluğun korkusu rüzgârla ağlar
Hasretin özlemin bağrımı dağlar
Yüzünde ki tebessüm gönlümde ağlar
Mecnun olup çöllerde kanayım
Dağları aşıp Leylayı bulayım
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
