Hasretinin Ayazı Şiiri - Ahmet Öztürk 3

Yüzüme bakmalıydın öyle alev alev
Gözyaşların ıslak olmamalıydı
Titrememeliydi dudakların
Söylerken vebalden ağır veda sözcüğünü
Başını öne eğmemeliydin
Alarak ruhumu yanına

Gitmemeliydin.

Suyu sıkılmış portakal posası gibi
Sokak ortasında kalmasaydım
Geçenler bakmasaydı yüzüme
Görmeseydi beni insanlar
İtilmeseydim öteye beriye
Ezilmeseydim hoyrat adımlar altında
Rüzgar esmese kar yağmasaydı
Üşümeseydim hasretinin ayazında

Belki unuturdum seni

Şimdi uzaktaki hayaline
Şiir yazmaksa nasibim
Derdim yönlendirmekse hayalimi hayaline

Henüz ağmadan fecir sisli ruhlara
Silmemeliysem yanağımda biriken çiğleri
Ağlamamalıysam, göz nezlesi olmamalıysam
Yanlış anlaşılma korkusuyla
Tablo gibi slogan gibi
Kufi sülüs talik celi yazılarla
Kalp duvarının en nirengi noktasına

Asmalıyım aşkımızı

Bir akşam kızıllığında, aklına geldiğimde
Kırmızı bir karanfil al eline
Kınalı eline al eline
Akşamları aklına geldiğimde

Alaca/ 1997