Hasretinden çöllerde gezdim
Sevdiğini gözlerinden sezdim
Güller arasından seni derdim
Gel, yoluna gönlümü serdim
Hasretinden inim inim inledim
Yaralı kalbimin sesini dinledim
Aşkıma cevap vermedin benim
Ama, yine kalbimden silmedim
Hasretinden yetim gibi ağladım
Yaptıklarını kaderime bağladım
Kader ipini, boynuma bağladım
Sensiz geçen yılları sayamadım
Daha ilk gördüğümde vuruldum
Yolunu arşınlamaktan yoruldum
Evvel boz bulanık akan suydum
Bugün gel gör ki nasıl duruldum
Güller arasında tek seni sevdim
Gözümde de sanki bir melektin
Nasıl her şeyinle kalbime girdin
Aşkta yalnız sana boyun eğdim
Hasretinden çöllerde geziyorum
Enaniyetimi aşkın için eziyorum
Bakışından bir şeyler seziyorum
Gel artık, bak yalnız geziyorum
Hasretinle Ferhat gibi yaşıyorum
Hem de yaşanmazları, yaşıyorum
Dikiş tutmayan yaramı kaşıyorum
Gel artık aşkını çok zor taşıyorum
Hasretinle hep yollarını gözledim
Kalbimi aşkın akkoruyla közledim
Gece gündüz hep seni söylendim
Ah bir bilsen seni ne çok özledim
Hasretinden mecnun misali dolaştım
Şu yaralı kalbimi, bir tek sana açtım
Güzellerden de hep senin için kaçtım
Gel nazlım gel ne yapacağımı şaştım
12.07.2000
Bayram TuncaKayıt Tarihi : 15.12.2000 11:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!