Hasretinden Bile Haz Duyar Gönül

Hasretinden bile haz duyar gönül;
Bağrımda taşırım sızın bir başka.
Kahrından sana hep ah eder bülbül;
Baharın bir başka, yazın bir başka.

Hasretin aklımı başımdan aldı;
Ağarmaz şafaklar, güneşim soldu;
Hayalin gözüme yapıştı kaldı;
Suretin bir başka, pozun bir başka.

Aşkın badesini içtim, şakıdım;
Mızrabı vururken adın okudum;
Gönül tezgâhımda çile dokudum;
Gözümü boyayan gözün bir başka.

İdris’i çok üzdün, ızdırap yeğin,
Yüreğim yaralı bugüne değin.
Ne sevdiğin belli, ne sevmediğin;
Bakışın bir başka, sözün bir başka.