Hasretin Yetim Kaldı
İHSAN YILMAZ
Koynumda sakladım yarın hasretin,
Geceler sustukça içim titrerdi.
Yaralarım kabuk bağladı bir bir,
Ama kalbim hâlâ sensiz, derin.
Her gece düşlerime konuk olurdun,
Gözlerin yıldızdı, ışık dolurdun.
Bu aralar sessiz, gelmez oldun,
Gölgen bile düştü, kayboldu, soldu.
Hasretin yetim, rüya da yetim,
Gel de bir ses ver, bitsin bu mevsim.
ŞUBAT 2025/SİLVAN
İhsan YılmazKayıt Tarihi : 1.2.2025 23:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!