Her kalem farklı bir renk seçer dünyaya not düşerken;
mavi umut yazar, yeşil tazelik, kırmızı tutku.
Benim elimdeki kalemler hangisini denese,
sayfalar senin gölgenle kararır.
Çünkü senin hasretin bende öyle yoğun, öyle koyu: siyahtır.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta