Hasretin şiiri Şiiri - Nimet Öner

Şiir; edebiyatın en nazlı çocuğudur
Saçlarını tararken, canını acıtmayın.

Hasretin şiiri

Hasret nedir bilirmisin şairim

Biliyorsan yaz!..

Aşığın hasretten çatlayan ciğerlerine rağmen 

Yele vermeye kıyamadığı zarıyla sarıp sarmaladigi aziz kokusunu yaz  

İçindeki hevesleri hayalinde  nasıl büyüttüğünü  

Her şeyi unutsa bile aklının tavan arasında bir korsan sandığında kurduğu her hayali nasıl gizlediğini yaz...

Bu gece hiç bir şey yazma hasretten gayri 

Sen hasreti yaz şair! yaz ki; 

Göğe ulaşsın dizelerin! vuslata kapı aralansın  meleklerin dillerindeki niyazlarla ...

Akşam olunca kuşların yalpa kanat, karıncaların koşar adım yuvalarının yollarını tutarken, aşığın dağ meltemi ile inbatını yitirmiş lodos arasında nasıl savrulduğunu yaz 

Gün boyu mağrur gezen  yüreğin, akşam alacasında

Yarin gelmeyişi ile birlikte boynunu kırıp, gözlerden nasıl özür dilediğini yaz 

Her gece ay suyun aynasında saçlarını tararken huşu içinde, aşığın bir kuyuya yüzü koyun  nasıl düştüğünü yaz

Sevmek hükümyle nevruz ateşinde her an nasıl yandığını anlat  

Yaz şairim hiç durma 

Yüreğini vur masaya  

Vur ki kavuşamayan tüm deli aşıkların türkülerine ses olsun

Ulaşsın ahrazlar yurduna 

"Ellerin mektubu gelmiş okunurken", aşığın yüreğine sokulan hançeri yaz şairim 

Açılan yaraya fotoğraftan alınmış bir çift gözü nasıl bastığını ve nasıl sardığını hint kumaşıyla 

yarasının kabuğunu nasıl okşadığını da unutma 

Yaz işte şairim  

Satır başlarında baba  harflerle yarin ismini 

Satır aralarına beklemekten  kuruyan kanı, kırılan canı yaz

Bir kavuşma sahnesi iliştir ve  noktala 

Yaz şair canı cehenneme sürükleyen HASRETİ;  büyük harflerle yaz bu gece. 

Ah şairim  

Bu gece yazacaksan hasreti yaz sadece..

kana karışan Ağuyu; yürekten kaleme, kalemden kağıda akıt şiir olsun acıya en sadık haliyle..

Şiir olsun her kelam ulaşsın yaralı yüreklere merhem niyetine.

Yol gözleyen bakışları yaz şairim  

Nasıl gezinirler yerle gök arasında 

Nasıl irkilir yürek, uzaktan geçen her gölge kırılmasıyla

Yaz işte şairim satır satır

mısra mısra hasreti işle bu gece tüm suskun aşıkların yerine 

Yaz şairim

Aşığın bir hasret nöbetinde 

Sabrını çentikleyen saatin tik takları eşliğinde, her lahsa ilmek ilmek hayattan nasıl söküldüğünü yaz

Gecenin guvertesinde bir kuytuya çekilip gözlerini kapatarak yarin resmini  karşısındaki duvara çizen aşığın tebessümünü yaz önce 
Kaybolur korkusuyla saatlerce  gözlerini açmadığını da ekle sonra..

Sabrının son kalesi yıkılmasın diye tuttuğu nefesle nasıl tükendiğini!

Beklerken şahlanan heyecanı kırıklığında canında duyduğu cıt sesini ve yere  yığılırken bile ah etmemek için dudağını ısırıp nasıl sükut kaldığını yaz..

Sevgiliye ithafen dinlediği 

şarkıların zihinde bıraktığı sesiz çığlıkları, içine içine  nasıl attığını yaz 

Umuda kanat çırpan kuşların hüsranla kırılan kanatlarını da  yaz  şairim unutma...

Yaz şairim  

Eğer yazacaksan, hasreti yaz bu gece. 

Önce düşüncelerin yorulduğunu anlat 

Ardından ağlamaların.. 

Sonra beklemelerin

En son sabır yorulsa dahi  

bir dağı sırtında taşımış kadar yorgun olan aşığın, sevdasının gücüyle,

Nasıl bir mızrak gibi ayakta  durduğunu

Ve

Bin yıldır deltada beklemiş nehir gibi

Kendi içine akarken dahi  yitirmediği coşkusunu anlat,  bir sevda diliyle..

kendi cıkmazında, yüreğini af edecek gücü büyütmeye çalıştıkça, unutmamak için 

Bir kaşık suyla çıkardığı fırtınalarda nasıl boğulduğunu anlat..

Usunda çıkan orman yangınlarını gözyaşıyla yıkayıp  yüreğini serinletmek isterken  nasıl çırpındığını ekle

Ve eline anka kuşunun kanadı değmişcesine küllerinden yeniden doğup sevdasına nasıl koştuğunu da yaz  unutma...

Çünkü hasret; aşkla yürünen  yollarda yetişen, sarmaşık çiçeğidir..

Nimet Öner

16 Aralık 2017 kadıköy..... istanbul...

..