Hasretin şiiri
Geceler hep böyle karanlık mıydı?
Sokaklar soğuk ve tenha
Şu koca şehir kimsesiz,
Evler hep ışıksız mıydı?
Kaç Asır oldu bilmiyorum
Kaç milyon saat
Sensiz ve öksüzüm
Gözlerim ıssız
Gözlerim bulutlara ram
Bu hasret benim!
Tenimde, bir çiçek bozuğu gibi duran..
Bu hasret benim!
Kanımda, lav gibi kuduran..
Bu hasret benim!
Yüreğimde iç kanama, usum da kabuksuz yaram
Nimet Öner
Nimet ÖnerKayıt Tarihi : 31.1.2019 00:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nimet Öner](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/01/31/hasretin-siiri-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!