Hasretin Kör Karanlığındayım

Hasretin kör karanlığındayım,
Kurşun gibi sıkıyorum isyanımı geceye,
Gövdemi düşürüyorum kaldırımlara,
Bütün hücrelerim çırpınışta,
Kan kaybediyorum,
Yalnızlığın açtığı yaralar kanıyor içimde,
Suskunluk basıyor aşkımın bütün caddelerini,
İçimde kopacak çığlıkların, fırtınaların öncesinde,
,
Geceyi göz yaşımla boğuyorum,
İçinde kurduğum hayallerim çırpınışta,
Hüzünle düğümlü ipler atıyorum,
Kurtarmak için,
Nafile bende boğulup batıyorum,
Uzatıyorum yokluğuna buladığım ellerimi,
Son defa ama tutamıyorum,
Beyaz bayraklar çekiyorum,
Umutlarımın bütün cephelerine,
Razı olup hasretin yürekteki egemenliğine,
Ömrümden sahneler düşürüyorum önüme,

Sensiz olan sahneler puslu,
Bir şey göremiyorum,
Boşa yaşamışım anlıyorum,
Sensiz olduğum zamanlarda,
İçli aşk, hasret şarkılarına veriyorum,
Kendimi,

Seni yazıyorum yarım uyaklı şiirlerime,
Seni nakarat yapıyorum mısralarıma,
Yalnızlık dostumdu eskiden,
Korkum oluyor şimdilerde,
Bir gözden aşk şarabını içiyorum,
Kadeh kadeh,
İçiyorumda sarhoş olamıyorum nafile,
Unutturamıyor derdimi hiç bir şey,
Bir bir idam ediyorum,
İçimde yinede nafile,

Suskuluğumu
Bir kurşun gibi kurşun sıkıyorum,
Gecenin karanlığında bu şehre,
Çığlıklarım yankılanıyor caddelerde,
İsyan edip sitemler savuruyorum sensiz bu şehre,
Bir haykırışı uçurup gökyüzüne,
Kayan yıldızlar sana götürsün diye,
Yaralı kalem yüreğimle yazıp üstüne,
Yeter artık yeter neredesin nerede? diye
Ömür bitmiyor sensizliğin, ölümcül mahzenlerinde,