Hasretin Kollarımda Şiiri - Elif Atıcı

İçimdeki karanlığa inat,
Sokaklar aydınlamış Ay'ın görkemiyle.
Nereye götürüyor adımlarım bilmem,
Manasız; işte öylesine yürüyorum.
Şubat, en vurgulu gününde bu gün.
Genç ve yaşlı yüzler,
Geç kalmışlığın acelesi var kiminde.
Kırmızı güller, aşk yüklü
Kimi, mahçup sevdalara aracı.
Basit görünen bir gümüş,
Göz kamaştırıyor, pırlanta edasında.
Kimi, sevda vurmuş sırtına,
Aşk hamalı...
Kimi, bir öpücük taşıyor dudaklarında,
Sevgiliye...
Yanlız kaldığım on dört şubat akşamında
Hasretine sarıldım...
Üşüyorum!
Ümitsizce yürüdüğüm Antep sokaklarında,
Seni!
Yanlız, seni arıyorum...