Hasretin Dinmedi Şiiri - Feyzullah Kırca

HASRETİN BİR LAHZA DİNMEDİ

Gözlerinin kalbime değdiği o günden beri
Bir yara kanıyor yüreğimden, usulca içeri
Yıkılmış gitmiş olsa da tüm senli umut ışıkları
Hasretin bir lahza bile dinmedi sevdiğim inan

Aldırma hasretin hüzün değdirse de gözlerime
Beyaz kelebekler göç eder seni düşününce içime
Kaçsam da rüyalarımdan sen zarar görme diye
Hasretin bir lahza bile dinmedi sevdiğim inan

Sanki göğün mavisinden almış gözlerin rengini
Cemalin de tatlı bir gülümseme almış yerini
Bulsam da yanımda yıldızlardan yoksun geceleri
Hasretin bir lahza bile dinmedi sevdiğim inan

Vakit geldi ve kalktı istasyondan son tren
Ey hilal kaşlı beni o trene zorla bindiren
Bindirsen de olmadığın trene mecburen
Hasretin bir lahza bile dinmedi sevdiğim inan

Bari Ahirette kavuştursun bizi, bize can veren
Kurşun bakışların, mevzilenmiş yüreğinden gelen
Var elbet şu fani dünya da bana da değer veren
Hasretin bir lahza bile dinmedi sevdiğim inan

Feyzullah KIRCA
Akbaşlar Köyü / Dursunbey