HASRETİN ADRESİ BOĞAZ HAVASI
.
Yolcusuzluğa mahkûm bir iskeleden bindiğin., mesela Kanlıca’dan Emirgan’a Boğazı enlemesine kesen., kimsesiz bir vapurun üst güvertesinde tam da demli çayını yudumlayıp taze kokulu- bol susamlı simidi önce yanağından öpüp sonra ısırmanın hayalini kurarken...,
. ,
Birden çığlık çığlığa bir martı mangasının., saldırısına tutulursun
kanat seslerinden kelepçeler vurulur yüreğine…
Boğaz havasıdır bu., fal taşlarını saklar da ‘ne ise niyetin’ demez
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta