1968-Yaşam bir kum saatidir.Bilinç kumdur...
Senin;
Bu bendeki hasretin varken,
Sayılı günlerle,bir de ortadan kayboldun.
Birkaç dakika da olsa hergün,
O deniz gözlerini görmekten,
Beni yine mahrum koydun.
Ne söyleyebilirim ki şimdi sana?
Ah be deniz gözlüm,
İkiye katladın bendeki bu hasretini.
Saatler boyu seni düşünürken,
Geceler de yetmeyecek artık.
Gündüzler gibi.
Ben zaten uykuya küsmüşken,
Buna,en çok geceler sevinecek.
Sayılı günler,saymakla bitecek ama!
Ya,sana olan bu hasretim?
Sence bitecek mi?
Bitecek mi deniz gözlüm...
Bodrum,Ekim 2000
Tevfik PekelKayıt Tarihi : 15.10.2006 21:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!