Şimdi ve her zaman benim için önemliydi.
Gülüşler ama, bıraktı ardından sessizliği.
Savrulup kaldım, ki sebepsiz sebeplerle.
Yoldu içimde, tüm papatya yapraklarını.
Gözlerimde ateş dudağımda ket vuruş.
Öylesine bende kaldı içimde hırçın duruş.
Bitmedi bu son yaprak dökümü mevsimim.
Başıma dokunsa rüzgâr sevgili zannederim.
Benim hasretim kaldı bilerek uzaklarda.
Başka başka dünyalarda gelmeyiz ondan.
Ben onun sürgünüydüm oysa kenardan.
Varsa yoksa ben denen dünyaya oda uydu.
Gönülde kalmak, gönül işlerinin o uzağında.
Kenan Gezici 06/10/2025
Kenan Gezici
Kayıt Tarihi : 6.10.2025 09:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!