Hasretim Annem Şiiri - İzzettin Akyapı

Seninle geceler kısa ve sıcaktı

Ay ışığıydın yıldızdın sema berraktı

Geceler şimdi uzun ıssız ürperti dolu

Yıldızlardan yoksun soğuk kara bulutlarla kaplı

Sensiz sabah olmuyor gece bitmiyor Annem…

Güneş gibi doğardın odama sabahları

Bahar kokardı ellerin

Serpilirdi yanaklarıma kır çiçekleri

Meltemler eserdi saçlarımdan

Sevinç damlaları süzülürdü gözlerimden

Sabahlar şimdi küflü duvarların gölgesinde zindan

Bedenim yorgun biçare viran

Sensiz hüzün yağmurlarıyla uyanıyorum Annem...

Sevginin şerbetinden içirirdin her saniye

Şefkatli yüreğin gölgeydi acıya

Yaklaştırmazdı yanıma

Tebessümlü yüzün sır küpüydü

Ortaktı arkadaştı her dem duygularıma

Acılar şimdi birer elbise içinde ezildiğim

Her dakika türlü türlü giyindiğim

Deryanın çöllerinde yol bulmadığım

Acımaz yüreklerin elinde gün be gün eridiğim

Sensiz içten bir gülüşe ufacık bir sevgiye Hasretim Annem..

29.11.2013

İzzettin AKYAPI