Bir şiirde okurken seni
Bir şarkıda söylenirken
İçim burkulup yaşarken yalan dünyada
Yokluğunu yaşarım yalnızca
Gidip gelmeyen olursun
Duyup ses vermeyen
Görmeyince özlemez olursun
Yoksa gönül kabrine mi koydun
Yok olup gidenlerin ardında
Divane olurmuş kalan
Yar bilip gönle ettiysen sultan
Yaşarken nasıl kabre konur insan
Gittin bensizliğe,ben ölmedim
Dünyalar kurdun
Sevgi denizindeyken çöle gittin
Bu kadar sevilirken neden terk ettin
Of! Çile kuşum
Atmosferdeki oksijenim
Gönül penceremdeki bahar çiçeğim
Şimdi gülüşüne hasretim.
13,11,2006, 02,11
Kayıt Tarihi : 13.11.2006 02:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Atmosferdeki oksijenim
Gönül penceremdeki bahar çiçeğim
Şimdi gülüşüne hasretim.
SEVDA DOLU HASRET KOKAN GÜZEL BİR ŞİİR KUTLARIM
SALİM ERBEN
atmosfer?saf oksijen?bir yanlışlık olacak,saf oksijen ve atmosfer olacak şey değil..
değişik bakalım dersek;mülağa dersek adına(başka ihtimal göremedim) saf oksijen yakar mı dersiniz insanı?bilemedim ben..
tek buraya takıldı gözüm..
TÜM YORUMLAR (3)