Hasretim var yorgunsuz günlere
Telaşı olmadan neşeli sürgünlere
Geçerdi vakit düşünmeden yarını
Beklemeden günü hatta bu anı
Hasrete hasret mi kalır bir insan
Tek beklentim olsa şu zamandan
Nerde gençlik bitmeyen o heyecan
Nerede hırs, hayal elde sayılı kalan
Yorulmak mı bu bendeki vaziyet
Üşengeçlik olsa şu dipsiz davet
Boş kuruntu desem, hiç uymuyor
Dolu tas desem, hiç gözükmüyor
Zaman kahpe, bekler hep köşede
Tek derdi ben okunur gözlerinde
Dalmaya gör fırsat geçmesin eline
Hiç acımaz sürükler seni en derine
Dönüş yok ne yapsan da anla geriye
Boşuna tekrarlamaz geldiğin seviye
Elindekiyle yetin gelmez geri bu an
Anı yaşa yegâne sermayen zaman
Kayıt Tarihi : 25.3.2025 13:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İnsanın geçmiş özlemini, zamana karşı direnme çabasını ve hangi yaşta olursa olsun değerini bir sebebe bağlama amacını anlatmaya çalıştım. Umarım becerebilmişimdir.
TÜM YORUMLAR (1)