Hasretim Şiiri - Ahmet Karaaslan

Deryalar içinde hasretim suya
Kahpe felek beni ondurmuyorsun.
Yolumun üstünde yattın pusuya,
Bülbülü gülüne kondurmuyorsun.

Güneşin kavurur, ayazın yakar
Yağmur istedikçe şimşeğin çakar.
Benim ahû zarım göklere çıkar
Üstümden dağları kaldırmıyorsun.

Gözlerim kararır, yüreğim yanar
İçerim cehennem, dışarım donar.
Felek her zorunu bende mi sınar?
Bana doğru yolu buldurmuyorsun.

Gele gele geldim çıkmaz bir yola,
Anladım düşmüşüm bir beter hâle.
Kader beni etme kimseye köle,
Ağlayan gözümü güldürmüyorsun.

Gönülleri gezer sevda satarım,
Hiçbir yerde açılmıyor pazarım.
Aşkın zindanında mahpus yatarım,
Tutuklu halime aldırmıyorsun.

Ahmet KARAASLAN