Hasreti Bende Kaldı...

Her akşam ay doğardı, karanlıktan geceye.
Sabah güneşle doğdu, yıldızlarımı çaldı.
Yıldızlar sır oldular, döndüler bilmeceye,
Bir sevgilim vardı, onu da yadeller aldı..

Aşka dair yaşamak, aşığa dipsiz kuyu,
Menziller ırakta, yollarım sapakta kaldı.
Azaplı bekleyişler başladı günler boyu,
Bir sevgilim vardı, onu da yadeller aldı.

Bir garip menevşeydim, açan aşkın dağında,
Dağlarıma kar yağdı, yürek ezildi kaldı.
Bir tahtım olacaktı, mutluluk sarayında,
Bir sevgilim vardı onu da yadeller aldı.

Düşlerime kar yağdı, attığım her dikişte,
Gözlerim yorgun mahmur, uykulara daldı.
Yüreğim dayanmadı, her manasız gidişte,
Bir sevgilim vardı, onu da yadeller aldı.

Bütün düğümleri çözecek gücüm varken,
Yağlı ilmik boynuma ondan armağan kaldı.
Bir gün dönecek diye ben yolunu beklerken,
Bir sevgilim vardı, onu da yadeller aldı.

Yıllar söndüremedi içime düşen közü,
Dostlar körük tuttu, alevi ruhumu sardı.
Senelerce bekledim,vereceği tek sözü,
Yar gitti uzaklara,hasreti bende kaldı.