Hasreti Şiirleri - Şair Hasreti

Aşkın devranına düçar olalı
Cananı da gördük canı da gördük
Sadıkların sofrasında kalalı
Şöhreti de gördük şanı da gördük

Leyla'dan Mevla'ya giden yol burda

Her kim muhibliğe niyet edende
İşleğinde güzel hali gerektir
Ahd-i biat edip kamil mürşide
Evlad-ı Ali´den eli gerektir

Nushuma kulak ver tutma kallaşı

Hünkâr Hacı Bektaş sırr-ı Ali’ye
Bi’at etmeyene iman mı vardır
Vahid Vallah deyü tasdik edince
Ya gayrı kimseye peyman mı vardır

Bâ-yı Bismillah’ta okunan âyet

İnsan-ı kamile ermeyen
Her olçumu dede sanır
Delil-i bürhan görmeyen
Gürültüyü deyiş sanır.

Beğenir kendi bed huyun

İptida dünyaya mektep kurunca
Hocamın dersini verdim idi ben
Melekler adem´e secde kılınca
Kırklar´ın kapısın açtım idi ben

Muhammed aşkına salavat verdim

Deli gönlüm yine ah u zar oldu
Dostumun gülleri sararıp soldu
Hayat çeşmimize hasiret doldu
Sen de benim gibi gez Leyla Leyla

Yarin dudağından ballar süzülür

Mektup yetişen de vefalı yara
Ahvalimi senden sorsun ağlasın
Bensiz seyretmesin bağı bahçeyi
Derdi sinesinde dersin ağlasın

Dert elinden oldu vücudum yara

Men hevai meşrebim Al-i abadır sevdiğim
Lahmike lahmi imam-ı pişüvadır sevdiğim
Şehr-i ilmin kapısı müşkil-güşadır sevdiğim
Küntü kenzin sırr-ı genci hel eta’dır sevdiğim
Saki-yi Kevser Aliyye‘l Murtaza´dır sevdiğim

"Kün" dedi karar eyledi
Yeri göğü arşullahı
Çar Enasir” hâlk eyledi
Âdem-i Safiyullah’ı

Evvel Adem Hakk'ı bildi

Bir güzel sevmisem alemde belli
Bir dükkan açtırdım sırça şallı
Muhabbette şirin sözlü hem tuti dilli
Neyleyim dünyayı alanın olsun

Nikab çekmiş görünmüyor yüzlerin