Hasrete Nahl Şiiri - Adem Tok

şimdi yine sunarım
bir başağın canından çekilen
güneş gibi 
sunağımda ki hükmü
...

yüzlerce pencere günışığına  gurbet ruhumda
kapılar mühürlü ardına kadar
mesafeler uzak
sanki başka gökkubbe, umarsız yeryüzü
bu defa bahar yedi ortancalar
son çığlıktı

yabancısı olduğum şarkıların ahengiyle
yaşamında  amaç olmak isterdim
kim bilir belki bir broş gibi saçlarında asılır
kahkahalarında kırlangıçlar fışkırırdım

ezildimde dökülemedim kadehine
yandımda erişemedim şaman değildim
yükseliyordu tırmandıkça duvarları
ve yoktu , donmuş ruhundan aşacak
sihirli patenlerim