Tökezleyip duran gri zemberegin
Renkler arasinda tünemis kalmis simsiyah ugultuyu
Icilmis caydanlik tortusunda tekrar tekrar üstüne soguk su cekerek
Fokurdayan herseyi kendinden bikmis usanmisligin cöpüne dökerken
Birileri birbirine ne vakit ne zaman cullanip girisecek diye kenardan
Köseden
Delikten dipten kenardan
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta