Hasret Zamanı Şiiri - Ozan Vurguni

Sessizce sinerken hasret geceme
Adını aşk diye anar dururum...
Çığlık çığlığa söz düşer heceme
Özümü özünde sınar dururum...

Sevdan kuşatınca dört bir yanımı
Yokluğun üşütür her bir an'ımı
Yoluna sermişim cânan canımı
Kandil gibi içten yanar dururum...

Sensiz gönül yoksul bir çocuk yetim
Yokluğunla soldu bak benzim betim
Kaç bahar tüketti bende hasretin
Ömrümü yoluna sunar dururum...

Çekip gitsem keşke geçen dünlere
Özlem yorgun düştü mutlu günler
Yollar dönmez'mola bizim yönlere
Gönlümü hasrete banar dururum...

Sen gelirsen bahar gelir yaz gelir
Dil türküye düşer gönül saz gelir
Şiir yetmez gayrı destan az gelir
Evren ile semah döner dururum.

Vurguni'yim gelmez gülme sırası
Düştüğüm yer iki dağın arası
Korkarım sarılmaz gönül yarası
Mahşerde'de aşkla kanar dururum...

Abdullah Oral...