Hasret Mahkumları Şiiri - İbrahim Coşar

Hasretin alevleri korkunç bir canavardır
Yüreğimi dikenli dilleriyle yalıyor
Elbette kavuşmanın gizli bir yolu vardır
Her nedense o yollar bana uzak kalıyor

Güneşini gizlerken zavallı kardelenin
Aşkına kefen oldu bu gece yağan karlar
Hiç günahı yok mudur yüreğimi çelenin
Kaç aşığı kolundan sürükledi rüzgârlar

Kabuk bağlamıyormuş kanayıp duran yara
Gün be gün bitiriyor beni hasret azabı
Benim mi bahtım kara, yârin mi bahtı kara
Bitmedi, bitmeyecek gönlümün ızdırabı

Şiirler feryadımdır, isyanım kaderime
Coşari’nin derdini anlatır kalem izi
Hasret mahkumlarını koyduğumda yerime
Her akşam umutsuzluk efkârı sarar bizi

10.11.2025/Samsun