Senin adını fısıldıyor rüzgâr,
Bir ırmak gibi içime akıyorsun.
Nazik ellerin düşlerime dokunur,
Gözlerin bir bahar gibi ısınıyor.
Özlemin, içimde serin bir sızı,
Dokunulmaz, ama hep orada.
Sesin yankılanıyor gecelerde,
Kendi içimden akıp gidiyorum
zarifliğin düşlerime sinmiş,
Bir kelebek kanadı gibi hafif.
Gülüşün suya düşen ay gibi,
Titrek ama hiç kaybolmuyor.
Gelsen yine seni görsem
Hatıran ayni sıcaklıkta.
Öyle kibar, öyle naziksinki
kaybediyor insan bakarken
Ama sensiz geçen her gün,
Bir ırmağın kuruması gibi derinden.
Özlemin serinlik mi, ateş mi?
Bilmiyorum içinde kayboluyorum
11/03/2025
mesakin
Kayıt Tarihi : 11.3.2025 20:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!