Hasret İklimi

Bulutlar ağlar, yağmur olur düşer toprağa,
Ben ağlarım, sessiz, kimsesiz bir köşede.
Ellerim boş, avuçlarımda kalan bir hüzün,
Sen yoksun, bu şehir oldu bana bir mezar.

Bir yel eser, savurur saçlarını uzaklarda,
Gözlerim kapanır, seni arar karanlıkta.
Rüzgârın dilinde bir fısıltı, adın,
Hasret, bir bıçak gibi saplanır yüreğime.

Geceler uzar, yıldızlar söner birer birer,
Yalnızlık sarar bedenimi soğuk bir yorgan gibi.
Gün doğar, gün batar, mevsimler değişir,
Ama hasretim hep aynı, hep taze, hep derin.

Bir yel eser, savurur saçlarını uzaklarda,
Gözlerim kapanır, seni arar karanlıkta.
Rüzgârın dilinde bir fısıltı, adın,
Hasret, bir bıçak gibi saplanır yüreğime.