Hasret Hüzün Ve Ben Şiiri - Hüseyin Zabun

Söylesene kim seni benim bekledigim gibi bekleyebilir
Kim benim seni sevdigim gibi sevebilir
Beni sevmedigin halde sevmeni beklemeyi
Gelmeyecegini dönmiyecegini sevmiyecegini
Bile bile kim söylesene kim bekleyebilir
Her adımımda hasretin hüznün
Geşimden takip etmesinin verdigi acıyı bilirmisin
Peki sensiz gecen bu günlerin acısını
Nereye yürüdügümü bilmeden amansızca durmadan
Saatlerce yürümenin nasıl birşey oldugunu bilirmisin
Hava kararıp aksam oldugunda
Hasretin hüznün arasında uyuyup kalırım
Sonra rüyama sen gelirsin
Hasret baş ucumdan kalkip çeker gider
Sonra ben gözlerine bakıp
Seni çok sevdigimi söylerim
Sense gülüp şöyle dersin
Sende seni seviyorum arkadasım
Hüzün hıçkırık seslerime uyanıp
Silmeye başlar göz yaşlarımı
Hasret gelir omzuma dokunur şöyleder
Kalk artık kalk unut onu artık...