Sabah rüzgârı bu, şarkı söylüyor, ayrılanlara dair, özleyenlere dair.
Unutulanlara, unutuşlara ve de yüreğine sevgiyi gömenlere dair.
Yokluk, yoksunluk kıraçlarında hüzün bulamacıyla boynunu bükenlere dair.
Sevgiye dahil olanların boğazlarından çıkan gıcırtılar, inlemeler getiriyor kimsesizlerin diyarından, kimsesizliğine…
Gözlerini tarif ediyor, sevgilim deyişin gibi iç hamurları yoğuruyor bedende.
Bir ayak sesi duymayayım
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Devamını Oku
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
