Yâr bu gün yokluğunun yirmi beşinci yılı,
Kaybettiğim gün gibi yine günlerden Salı.
Elimden kayıp gittin kaldı birkaç hatıra,
Derdimi döküyorum acıyla her satıra.
Yazıyorum yıllardır bu gördüğün günlüğe,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
