Hasret geceleri Şiiri - İlyas Kaplan

ümidi yüreğimde can diye gezdiririm
sokaklarında ayaklarım kan revan,
yüzüm kir toz içinde
hicrana dönüşür aşkım

dağ pınarları gibi aşk akar yüreğimden
üzerime taşlar yağarken
yüzüme kapılar kapanırken

bir gönle girmeyi zafer bilecek kadar umutvarım
kırık bir kalbin ateşli yakarışlarına
ince sızılarına dayanacak kadar

melal içinde bir lezzet bu
gökten yağan ,uzakları yakın eden
huzura erdiren bir bakış ,
eşref saatine uğramış mutlu aşıklar misali

içime düşer bir susuzluk
susuzlar su arar gibi
ruhları sarar gibi
ıtır ıtır kokan saba nefesidir
hasret geceleri

uzak yolcuların karanlığa mahkum gözleridir
yağmur taneleri gibi diri
vurduğu her yerde yeni arzular filizlendirmek için
kof sağırlıkları, küflü körlükleri yırta yırta
közünü küllerin altından uyandıra uyandıra

ümitlerim zamanla pekişti
pürüzsüz bir aşk bu
unuttum evvelimi
unuttum ahirimi
öncesiz ve sonsuz bir uykuya dalmış gibi

redfer