Hasret Diye Bir Şey... Şiiri - Muaz Kal ...

Beyaz bir güvercinin kanadında;
Gönderdim aşkımı sana…
Yokluğun ıstırabım, varlığın armağanım.
Bilirsin sen de belki amma; aşığım sana.

Yalnızlığımda her yanım dört duvar,
Hasretin köz gibi, vuslatını arar.
Yüreğim sensizliğin ateşinde; kor olmuş yanar,
Bilirsin sen de belki amma; aşığım sana.

Gözlerin gözlerimin önünde,
Baktığım her yerde…
Kim bilir beyhude bu sitemler belki de!
Ama bilesin ben, hasretim senin sesinden,
“Seni seviyorum” deyişine…

Kalbimin kapısını ardına dek açtım;
Hasretim sılaya kavuşur elbet.
Yangın yeri misali kalbimin her yeri;
Gün yine gelir de, sarılırız elbet.