yanarım bir cana hasret
bir güler yüze
uzak kentim denizlere
yolculuklar yasak
esmer tenli gecem
pamuk tenli ayım
dinler misiniz beni, anlar mısınız
konuşanım yok
hasretim, düşkünüm
bitmişim sanki
uzak bana sevdiklerim
ellerini uzattığım sıradan dostlar
yalancı dudaklar
haykır
haykır
bitmiyor
yalnızlığımın sesi artıyor
yazmakta belki bir başına konuşmak oluyor
ama inan ki yetmiyor
04.04.1997 İstanbul
Meral ÇetinkayaKayıt Tarihi : 19.7.2007 00:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Meral Çetinkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/07/19/hasret-612.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!