Gün batımı Şiiri - Meral Çetinkaya

gün batımı sen ve ben
birde martı sesleri
birde maviliğine delirdiğim kocaman denizler
büyüdükçe büyüyen kalabalık yalnızlıklar
içimde acıdığım hikayeler
ufacık umutlu zamanlar
kafamı kurcalayan suskunluğun
düşüncelerini ağırdan sorgulayışın
neyi başlatacağını neyi bitireceğini
bilemeyen toy çocuklar gibi
masumca bakışların
dolaşıyoruz bütün okyanusları
temiz bir liman arıyoruz

25.08.1996 İstanbul