Bir beste demliyorum, o mesrûr gözlerine.
Ezgiler, gülüşünün tûfânında kalıyor.
Ne vakit başka çiçek hayâl etsem yerine,
Çiçekler hayâ edip ertesi gün soluyor.
Günâhım epey fazla, kavuşma günüm uzak:
Yüz binlerce çiçeğin katline sebep oldum.
Etrâfım hasım dolu, yolumda bin bir tuzak;
Seni, gussalarımın dindiği yerde buldum.
Bulut getireceğim; ağlayan, için için...
Papatya yolacağım, yaprakları sapsarı.
Bir vuslat günü sana, ötüp şavkımak için
Çırpınıyor gönlümde, hasret kırlangıçları.
Kayıt Tarihi : 24.1.2025 16:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!