Hasret Şiiri - Salih Yüce

Dağılmanın son demi, Şair hâlâ sen yaşında!..

Bu gece şiire uykulu buldum kendimi.
Özlemedim desem, durur mu kalp.
Atlar hemen ortaya, çağırır seni.
Ne bir duman iyi kafama ne de bir hap.
Hasret! Hiç gelmedin ama dön geri...

Sakladım gene bugün kafamdakini.
Unutmadım özür dilerim, gözlerini.
Unuttum her bir canlının adını.
Yüreğime kazınmış sökemem adını.
Hasret! Kader son bir kez sil yazımı...

Gururum itlerin yemi oldu gel de bak.
Uzak bana hem kara hem ak.
Irak ellerin bana, gözlerimin önünde bak.
Gözlerim kanla doldu, saçım başım ak.
Hasret! Hakim kağıdı son kez yak...

Belki gelmemen yeridir.
Hasta adam bi hayli delidir.
Bilsen bir o kadar da velidir.
Ölmüş ama gittiğinden beridir.
Hasret, hasret, yok metanet!