Hasret
Vuslat kapısında şeksiz beklerim,
Boyum devrilecek çınara döndü.
Senin hasretinden kara gözlerim,
Ilık ılık akan pınara döndü.
Hasret yoldaşımdır ıssız gecede,
Korkarım sürecek senelerce de.
Adını yazmaktan her bir hecede,
Şiirler zeynep’li bir zere döndü.
Tanrının nasipsiz kulu muyum ne?
Yaralı Mecnun’un çölü müyüm ne?
Ben eski ben değil, ölü müyüm ne?
Cismim var, ruhumsa bir sırra döndü.
Hasreti sabırla tez biter derdim,
Yüz kere düğümlü oysa ki derdim.
Ben seni görürken ne mutlu erdim,
Hayır bildiklerim bir şere döndü.
Neden kötü haber getirir beşir?
Bana İlliyyûn’dan bir gül yaraşır.
Yusufoğlu kâlpte koca yük taşır,
Bu da şimdilerde bir ura döndü.
23.08.2019
Mehmet SemercioKayıt Tarihi : 21.1.2020 04:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!