Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Baş karakterin sevdası sabit kendisi seyyar olunca yaşam denilen öykü de hasret iklimine ana fikir taşır elbette...Hasreti derinleştiren yolculuklarda her istasyonda bir parçanı bırakarak ilerlersin...Ötesi...Ötesi,şiirin finaline gebe çokça,diyerek saygılar sunuyorum sayın şair,kutlarım...
Hasret dünün adıydı, tadıydı, rengiydi, sesiydi. Hasret dünün şehirleriydi, dünde yaşananlardı. Ama şimdi gece diyor şairimiz... Karanlık ne bir ses duyuruyor ne de bir renk gösteriyor. Şimdi sıra yarının hasret olmasına geldi....
Kaleminize sağlık sayın Volkan Aksal...
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta