Akşam olup da güneş saklanınca
Sarp dağların ardına
Keskin bir rüzgâr eser
Tepelerden üstüme üstüme
Karanlık kat kat yüklenir
Uzayan gölgelerin üstüne
Derin bir hüzün doğar
Hasret büyüten yüreğime.
Ölesiye yorgun ölesiye bitkin
Bir hal çöker üstüme
Gözlerim o an seni arar
Ellerim ellerini, tenim nefesini.
Sonbahar rüzgârının kopardığı
Yaprak misali sürüklenip dururken
İmkânsız hülyaların peşinde,
Sana tutkun çaresiz yüreğim
Ölesiye durgun, ölesiye mahzun
Zehir olur sensiz geçen günlerim.
Hasret yüklü bu can seni arar
Ellerim ellerini, nefesim nefesini
Tatlı anıların kalıntılarıyla oyalanırken
En kötü günlerine hasret beraberliğimizin
Kayıt Tarihi : 1.11.2010 10:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaleminiz daim olsun..Kutluyorum..
TÜM YORUMLAR (3)