An gelir yalnızlığın kulakları sağırdır,
İşte o an acılar tek başına ağırdır.
Söylersin dostlarına yardan ayrıldığını,
Yüreğinin kanayıp, yanıp, kavrulduğunu.
“Kederleri kov gitsin, boşver, üzülme” derler.
Kabul edersin, ama ayrılmaz ki kederler.
H
..........
..........
Kayıt Tarihi : 29.6.2001 18:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!