Haso Şiiri - Aşık Fani

Bir gün vardım komşuya,
Selam verdim Haso’ya.
Oturmuştu köşeye,
Kalktı Haso ağladı.
Ne var dedim: N’ olmuştur?
Benzin, rengin solmuştur,
Yaş gözüne dolmuştur,
Baktı Haso ağladı.
“Açma dedi yaramı”,
Patron kesti aramı,
Alamadım paramı,
Hıktı, Haso ağladı.
Bir kaldırdı başını,
Tanıştırdı eşini,
Yumruğunu, dişini,
Sıktı Haso ağladı.
Hoş beş ettik masumla,
Acı bir tebessümle,
Derin bir ah isimle,
Çekti Haso ağladı.
Çocuk geldi yanına,
Sarıldılar boynuna,
Ellerini koynuna,
Soktu Haso ağladı.
Kucağında bebeği,
Dördü tutmuş eteği,
Beşi ister ekmeği,
Yoktu Haso ağladı.
Anlat Fani yurdunu,
Haso’ların derdini,,
Bulamadım ardını,
Çoktu Haso ağladı.