Gökteki Ay bilir mi bilmem?
Yıllar süren bitmeyen aşkımızı
Dudağından düşürmezdi alem
Bir mum olup aşkının ateşinden geçeyim
Her damla göz yaşımın acısından içeyim
Yüreğimde diz çöksün bütün ahım, günahım
Ey Rahmeti tükenmez, sonsuz yüce Allah'ım!
Kefaretim bitmeden alma nolur canımı
Hiç yoktan var eyliyor, Mahmud'u yar eyliyor
Ruhlara dâr eyliyor, şükür elhamdülillah
Rahmetiyle lütfeder, tüm âleme hükmeder
Bir vakit tayin eder, şükür elhamdülillah
Düşen bir yaprak gibi, sarardın mı ey ömrüm?
Hak'tan misafir gibi, habersiz gelir ölüm!
Ne bu günü yaşarım, ne dünden haberim var!
Aklımdan hiç çıkmayan, sayısız günahım var!
An olur güneş vurur
Hüzün yoktur, sürurla toprak titrer
Baharın muştusuyla yeni bir heyecan gelir
Umutlar doğar ilk kez; yeni bir fidan gelir
Yarılan başak, açan çiçek; çatlayan faydan gelir
Yağar yağmur, yeşerir dünya; her gelen Hay'dan gelir...
Hayat fani, dünya fani, sakın ola bağlanma
Her derdinde hakka dayan, gayrısına ağlanma
Ne kalbini ağlatsınlar, ne sen başkasını üz
Kanadını kırsalar da, tevazu nehrinde yüz
Aşkına aşık oldum
Bir dedeyle ninenin
Bu ne sevgi bu ne aşk!
Gönlü kalır görenin
Camiye gider dede
Yüreğim sızladı canım annem
Bir parça koptu içimden
Seni hasta görünce
Gözlerim sel gibi aktı
Seni kırmaktan korktum
Sen bir tüyden narinsin
Sen güneş ol karanlıklara doğan
Işığıyla zulmedenleri boğan
Allah için her battığında doğan
İçi dışı sımsıcacık dost ara
dost ara…
Sen hava ol her nefeste alınan
Ben bir sevda kuşuydum
Yüreğimin ulaştığı yerlere kanat çırpar dururdum
Sesim eşlik ederdi yüreğimin çırpınışlarına
Durmaksızın uçardım sevgiden bî haberlerin diyarına
Yağmur misali yağardı umutlarım sararmış vahalara
Sonsuzluğa uzanırdı, daima kurgularım
Gerçekten insanın içine işleyen şiirlerdir, çok beğendim tebrik ederim.