Hasbihal-i Hayal... Şiiri - Sait Yalçın

Ben başka havadayım, sen başka havada,
Sen beni başka bir gözle seviyorsun belki ama,
Ben kendi ellerimle lokma lokma besleyip,
Sana karşı değişik hisler büyüttüm içimde senden habersiz.
Gönül bu ya, ferman dinlemez demişler...
Kaç gece uykusuz kaldım bir bilsen!
Beynimin içinde sahipsiz sorular...
Kalp başka çarpıyor, beyin ona söz dinletemiyor,
Öylesi haylaz ki kerata,
Ne laftan anlıyor, ne nasihattan!
Yine bildiğini, bildiği gibi okumaya devam ediyor...
Senin her kelimeni yer ve mekanlarıyla hafızaya alıyor,
Akşam olup da el ayak çekilince, başlıyor tekrar etmeye senle geçen saniyeleri.
Hangi kelimeyi ne için söylediğinden tut da,
Hangi özenli cümlelerin döküldüğü dilinden,
Hangi gülümsemeyle baktığın gözlerime,
Hepsi ve daha fazlası günün tekrarında...
Sonrası hayâller dolu bir gece daha..
Sen dolu enkaz saatler,
Uykusuzlukmuş, sabah işe gidilecekmiş kimin umrunda?
Hayallerde sen varsın ya! O bana yetiyor böylesi zamanlarda...
Beynim yine imkansıza vuruldun diye telkinlerde bulunadursun,
Kalbim yine gözlerinin içinde kaybolmak derdinde...
İsmim en çok senin ağzına yakışıyor biliyor musun?
Herkesten farklı söylüyormuşsun gibi!
Ya da ben öyle algılıyorum.
Yine simsiyah bir gecenin koynunda, yapayalnız odamda seni düşünüyorum. Barış Abinin de dediği gibi...
Senli hayaller kuruyorum elimde olmadan.
Haddimi aşıyorum, bunun da farkındayım....
Yanındayken su gibi akan zaman,
Sensiz gecelerde geçmek bilmiyor nedense!
Şimdi de saatle kavgam!
Neyse şimdilik benden bu kadar!
Gevezeliği tuttu yine kalemimin, Fütursuzca seni yazmak istiyor sayfalar dolusu...
Saat gece yarısını çoktan geçmiş, bana müsaade!
Yine buluşuruz mısralarda,
Laf aramızda SENİ ÇOK SEVİYORUM...

18.06.2024 saat : 00:43 Ilgaz /Çankırı