Hasbihal Şiiri - Faruk Sezer

HASBİHAL
Bir gece vakti çıktık; isli ve paslı bu şehirden
Niyetimiz yetişmekti;bir an önce köyde sabaha
Kaç dağ kenarından geçtik; taş köprülü nehirden
Ruhumuz batmışken bunca hatırlı mı hatırlı günaha

Kalbindeki iman; ellerine ve yüzüne nakşetmiş,
Alnındaki kırışıklıklar;İslamın çilesi, ihtiyarın
Merhamet havasına suyuna bir bir aksetmiş
Bin yıldır Hilalle şereflenen bu güzel diyarın

Tuttu ellerimizden;oturun dedi sobanın yanına
Biraz hasbihal edelim;maziden müstakbelden
Zannetmeyin ki ! kış gelmiş İslam diyarına
Ümidimizi kesmedik;Sahib-i ezelden ve ebedden

Dedi ! Kemal bulur; İnsan İslamla şereflenirse
Merhamet dolar kalbe; akla gelir istikamet
İslam Alemi bir mana etrafında kenetlenirse
Başı tevekkül;ortası sabır;sonu selamet

Söz bitti;sohbette uğurladı kapıya kadar,
Kalbi-ruhu cennet bahçesinde; yüzü gülerek
Onun cehennemi evi;cenneti bu dünya kadar
Biz onun ellerinden;O yüreğimizden öperek,